Organizasyon için ilk araştırmalara
başladığımda Dora daha 4 aylıktı. Hamilelikteki korkularımdan doğum odasını
süslemeyi çok abartmamıştım, yine çok güzeldi ama araştırdıkça neler buldum
neler... Doğumdan sonra da hem kış olmasından hem de bir çok sıkıntıdan, bir
kutlama ya da mevlit yapamadık. İlk dişini tatilde Bodrum'da çıkarınca diş
buğdayını da orada yaptık, onun için de kutlama yapma şansımız olmadı. İlerde,
kızıma onun aramıza katılmasıyla ne kadar mutlu olduğumuzu anlatmanın yolunun
güzel bir doğum günü partisiyle olabileceğine karar verdim.
Mekan çok erkenden netleşti. Dora tüm yazı
neredeyse sitenin içindeki kafede geçirdi. Orada daha iyi uyuyor, daha güzel
yemek yiyordu. Birçok güzel parti de izledik kafede. Dora'nın doğum gününü de
aynı yerde kutlamaya bu şekilde karar verdik. Her gittiğimizde kafamda bir
şeyler yerleştirmeye çalıştım.
Çocuk doğum günü organizasyonu yapan bir çok
şirket var, hatta çok yakın bir arkadaşım da bu işe merak sarıp Dora'nın doğum
günü organizasyonuna talip oldu ama hem onu yorup sıkmak istemedim, hem de
profesyonel bir çalışma olması için bir
çok firmayı aylarca araştırdım. Partileri inceledim. Artık çocuk doğum günleri
bir tema çerçevesinde yapıldığı için ilk olarak temayı belirlemek gerekiyordu. Önce
doğum odasındaki gibi melek temalı bir parti olabileceğini düşündük Ayhan'la,
ama sonra ne kadar klasik de olsa prensesimize, prenses temalı bir parti
olmasına karar verdik. İkinci sırada parti renklerini belirlemek gerekiyordu.
Çocukken sevdiğim, Dora'dan önce uzaklaştığım pembe, kızımla birlikte,
özellikle ona çok yakıştığı için, sıcak gelmeye başladı. Yanına gümüş ve siyahı
koyunca renkler de netleşti.
Firmaya, hatıralık hediyelere, sunulacak
ikramlara, giysilere karar vermek haftalarımı aldı. Çalışırken fırsat buldukça
araştırdım ve kaydettim. Doray'la ilgili, Dora'yı hatırlatacak şeyler olmasını
istedim. Çikolataların üzerine "Doralata", şekerlere "pamuk
şekerim" yazıldı. Hediye olarak üzerinde
Dora'nın silueti olan kokulu taşlar ve Dora'nın fotoğrafı olan kitap ayraçları
hazırlandı. Peçetelere, servislere, sulara... her şeyin üzerine Dora'nın
fotoğrafı ve ismi kondu.
Her şey güzeldi ama daha özel, daha kalıcı bir
hatıra olmasını istiyordum. Dora güzel bir bebek olduğu için yine onun
görselinin olduğu bir şeyler... Anne bebek dergilerinin kapaklarındaki bebekler
gibi... Bu şekilde bir kaç bebek dergisinde yer alması bana çok çekici geldi.
Benim bağlantılarım ve önceden yaptığım işler sayesinde ve tabi kendi
güzelliğiyle, Dora bir dergide kapak oldu, bir diğerinde de onun doğumunda
yazdığım yazı yayınlandı. Bu şekilde içime sindi, fotoğraf çekimi çok maceralı
geçse de, istediğim gibi olmuştu.
Parti günü sabahı gergindim, çok hazırlandığım
için aksiliklerden korktum. Nurhayat Silifke'den, anneannemle dayım Ankara'dan
gelmişti. Müzikler, video gösterisi uzun emeklerle oluşturulmuştu.
Organizasyon, fotoğrafçılar ayrı bir çaba... Annem torununun partisinde kendi
sunumları da olsun diye birçok yiyecek hazırladı... Her şey ama her şey çok
emek gerektirdi. Misafirler gelmeye başladıktan sonra sakinleştim. Hızla geçen
bir üç saatte sürekli kızımla birlikteydim. Çok huysuzlanmadı, yemek istemedi,
altı değişmedi ama o hep gülümsedi. Sonuna doğru yorulduğu ve uykusu geldiği
için fotoğraflar çekilirken benim boynuma gömülmüş şekilde poz verdi. Annem onu
eve götürüp banyo yaptırdı, doyurup uyuttu ve iki saate yakın uyudu... Kuzucuk,
onun günüydü ama farkında olmadan bitirdi, belki de olmuştur...
İlk doğum günlerini anneler kendileri için
yaparmış. Çocuk hatırlamayacağı için çok abartmamam gerektiğini söyleyenler
oldu. Aslında ben bir yıl sonra kızımın dünyaya gelişini kutlayabildim, birçok
kişiyle ilk o gün tanıştı. Bu yüzden ne kadar coşkulu olsa az diye düşündüm.
Mutlu oldum, eğlendim, sevdiklerimle güzel bir gün geçirdim... Kızım kocaman 1
oldu...
Bayıldım :) nice mutlu yaşları olsun ��
YanıtlaSilTeşekkür ederim. İlk doğum günü annenin bir yılı bitirmiş olmasını kutlamak aslında biraz da... Ben kendim için yaptım sayılır, Dora hatırlamayacak ama güzel bir gündü. Bu yıl böyle bir organizasyon için enerjim yok ne yazık ki.. :))
Sil