Ben kimim? İnsanın cevabını bulmak için uzun uzun sorması gereken soru belki de… Yine de elbette tanışmak gerekiyor. Anne babamın kızı, kocamın karısı, kardeşimin ablası, Arda’nın teyzesiyim… Evet, güzel bir ailenin bireyiyim… 81’liyim… Yani 30 oldum, olay burada bir nefes durmama sebep oluyor.
Genel olarak huzurluyum, inatçıyım, planlarını seven ve onlarla yaşamaya alışkın biriyim. Daha net sıfatlara gelirsek, ismimin önünde görmeye alıştığım sıfat Uzm. Dr, Pediatristim… İşimde en çok iletişim kurduğum grup çocuklar… Bunu da çok seviyorum, çok “acaba” barındırmayan net bir ilişki çünkü…
Şans eseri doktor olan gruptan değilim, her şey “plan dahilinde” ilerledi, ÖSS-ÖYS bana kötü sürprizler yapmadı. Pediatriyi ise çocukları sevmekle birlikte onların benimle iletişime geçebildiklerini fark ettiğim için tercih ettim.
Pediatri ihtisası bitti ve şimdi “Anadolu’da” mecburi hizmet yapıyorum. Neden mecbur olduğumu bilmediğim bir hizmet. Ama planlı bir süreç sonunda Ayhan’la (o benim kocam) birlikte ve Akdeniz’de bir sahil kasabasında… Burada yaşayan arkadaşlarım “kasaba” dememe alınıp “ilçe” olduğunu söylüyorlar ama ben “sahil kasabasında yaşama” hayalimin bu kadar çabuk gerçek olmasından duyduğum mutlulukla böyle söylemeyi seviyorum.
Şimdi bir süredir “planlananlar” listesinde hızla üst sıralara tırmanan, teorik olarak oldukça bilgi sahibi olduğum, arkadaşlarımın çoğu ile birlikte birçok kez pratik yaptığım bir konuyu, “çocuk sahibi olma” konusunu deneyimlemek ve bu esnada yaşadıklarımı kaydetmek niyetindeyim. Bunu da listenin sonuna ekliyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder