Ata toprağı… Yok, bizim kökenimiz değil ama Atatürk’ün toprağı… Selanik ve Kavala’yı gördük. Yunanistan zaten bize çok yakın bir kültür, geçen yıl fark etmiştik bunu, ayrıca halk çok sıcak ve sevecen, söylendiği gibi değil günlük hayat. Türk olduğumuzu öğrenince daha bir içten davranıyorlar, hemen herkesin Türkiye ile bir bağlantısı var zaten, anlatmaya başlıyorlar uzun uzun.
Selanik güzeldi, biraz Ege, oldukça İzmir gibi, özellikle Atatürk’ün evini görmeyi çok istiyordum, mutlu oldum. Beklediğim gibiydi ama orada olmak bile farklı bir his. Hep resimlerini gördüğümüz evin önünde, içinde olmak… Frappe ve Greek coffe denedik tabi ki… 
Kavala daha sade, Tekirdağ gibi o da biraz, kurabiyesi fena değil, Mehmet Ali Paşa sevgileri manidar…
Bizim küçük prenses anne babası gibi gezmeyi sevecek sanırım, öyle olması için elimizden geleni yapıyoruz. Güzel kızım, umarım sakin ve uslu bir bebek olur da gezmeye onunla da devam ederiz…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder