Bir süredir kafamı meşgul eden, planladıklarımı ertelememe sebep olan sınav sonunda geçti. Beklediğim gibi değildi, iyi geçmedi, sınavın, soruların tarzı beni hayal kırıklığına uğrattı. 32. haftada bir geceliğine Ankara’ya gidip dönmek de zorladı tabi beni. Yaklaşık 30 saatte gidip döndük, bir de sınav geçirdik. Eski arkadaşlarımı görmek güzeldi, herkes kendine bir yol seçmiş, pediatrist olmak bile “son” olmamış. Yan dalcı olmaya çalışan ama yeri ya da bölümü değiştirmek isteyenler, devlet hastanesinde devam edenler, özel hastaneye başlayanlar hatta TUS dershanesinde hocalık planları yapanlar… Farklı bir hafta sonuydu. Benim sonuçla ilgili pek beklentim yok, ilk defa süre sıkıntısı yaşadım, genelde sınav sonucum için fikrim olurdu, bu kez emin değilim, bakalım. Elbet ben de kızımdan sonra bir kariyer planı yapacağım. Kocamın “kendi kliniğimizi açma” hayaline biraz daha yakınım sanırım ama…
Sınav da bittikten sonra, 32. Haftayı da tamamlamış olmamızla birlikte artık kızım için hazırlıklara ağırlık vermem gerekecek. Ufak tefek alışveriş yapmıştım ama artık ciddi bir hazırlık dönemine girmeliyim. Alacaklarımla ilgili bir ön hazırlığım var tabi ama şimdi artık netleştirip, hazır olmak gerekiyor. Bebek odası, arabası, oto koltuğu, eksik kalan giysiler, eşyalar, emzirme malzemeleri, doğum fotoğrafçısı, bebek şekerleri, hediyeleri… yavaş yavaş hepsini planlayıp yoluna koymalıyım. Yorucu ama eğlenceli bir süreç başlıyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder