Güzel dostlarım var… Onlara yenilerini eklemek zor olsa da gerçekleştiğinde mutluluk veriyor. Nurhayat da onlardan biri… Küçük yerde yaşamak insan ilişkilerine daha fazla önem vermeyi sağlıyor. İstanbul’da kısa süreli yüzeysel ilişkiler kurmaya alışkın olsak da, Silifke’deki iki yılımızda çok güzel arkadaşlıklar kazandık. Nurhayat ise daha Silifke’ye atamam olmadan tanıştığım, çocuk servisi sorumlu hemşiresi olmasından dolayı ilk iletişime geçtiğim sonrasında da kopamadığım canım arkadaşım. Sadece çocuk hemşiresi değil, aynı zamanda yetenekli bir seramik sanatçısı, ressam olan eşiyle birlikte Silifke’de bir atölyeleri var, onların sayesinde çok güzel insanlarla tanıştık. Minik oğlu Ege Deniz’in doğumu, çok ama çok sevimli bir çocuk olması, güzel kızı Bilgesu’nun o sıcak iletişimi araya mesafeler girse de onlardan uzaklaşmamıza engel oldu. Bu hafta bu güzel aile İstanbul’a geldi, yeni bir hayat kurmayı ve bunu İstanbul’da yapmayı deniyorlar, bu sayede biz de arkadaşımla görüşmüş olduk. Hayat, çocuklar, Silifke hastane dedikoduları derken güzel bir gün geçirdim. Nurhayat bana Bilgesu’nun bebeklik ayakkabılarını getirmiş, “giydiremesen de bizden bir şeyler olmasını istedim yanında” diyerek verdi, çok duygulandım, minik kuzumun Bilgesu’dan bir şeyler taşıması çok güzel olacak, onun gibi bir kız çocuğu olması bizi çok mutlu eder aslında. Çok ince bir davranış…
Bunun dışında 21. hafta iyi gidiyor, bir sıkıntım yok. Artık neredeyse tüm arkadaşlarımız bir kızımız olacağını biliyor, çok güzel, içten tepkiler aldım, çok mutlu oldum. Bu durum bende artık tüm İstanbul’a duyurma hissi uyandırdı. Arabanın camına asabileceğim “arabada bebek var” yazısı aldım ve hemen arka cama astım, gördükçe mutlu oluyorum.
Minik kızımla ilgili ise, 2. düzey ultrasonu bekliyorum, arada kötü şeyler aklıma geliyor endişeleniyorum ama çok da yüzeye çıkmalarına izin vermemeye çalışıyorum. Umarım bu da iyi sonuçlanır, bir sorun olmadan atlatırız. Bu haftalarda toksoplazma için yeniden kan vermeyi planlıyorum, çok dikkat ediyorum ama hala negatif olduğunu da görmek istiyorum. Şimdilik bu kadar, günler sayarak ama hızla geçiyor…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder